ดูแลพนักงานเหมือนคนในครอบครัว
ดูแลพนักงานเหมือนคนในครอบครัว ในยุค IMF ปี 2540 ที่บริษัทไหนๆ ก็ใล่ลูกน้องออก แต่เราไม่ไส เพราะถือว่ามันเป็นภาวะฉุกเฉิน ช่วงนั้นเรามีค่าใช้จ่ายในบริษัทเดือนละ 2 ล้านกว่าบาท
ทั้งดอกเบี้ยและเงินเดือน เราก็อดทน เพราะลูกน้องทุกคนเขามีภาระ
กงานเนดืนขนาดหม้อเขายังต้องผ่อนเลย ถ้าเราพอมีเราต้
ให้ลูกน้องก่อน เพราะถ้าเราไม่ให้แล้ว พวกเขาจะอยู่อย่างไร
ในปีแรกเราหมดเงินไป 25 ล้าน เริ่มเป็นหนี้ธนาคาร
อาป้าเขาก็เครียด แต่เราก็ยอมเครียดไปด้วย เพราะเขาเห็นใจลูกน้อง
เหมือนกัน
คำปลอบใจกันของเราคือ "ถึงเราจนวันนี้แต่วันหน้าเราจะมี"
พอเข้าปีที่ 2 ก็ยังไม่พ้นวิกฤต IMF เราจ่ายอีก 25 ล้าน
รวมเป็น 50 ล้าน เราก็ต้องทนต่อ คอยคิดบวกเหมือนทางพระท่านว่า
"ถ้ามันไปได้ มันก็มาได้" เราให้เขาได้ สักวันมันก็ไหลมาได้
พอคิดแบบนี้ใจเราก็เป็นสุข เราให้แล้วเราก็ต้องไม่พูดถึงเป็นบุญเป็นคุณ
จนผ่านวิกฤตมาได้ ลูกน้องบางคนในช่วงนั้นยังอยู่กับเรา
จนถึงทุกวันนี้ อยู่กันมา 30-40 ปีเลยทีเดียว
"ถึงเราจนวันนี้ แต่วันหน้าเราจะมี"
#ปรัชญาธุรกิจ
#คิดแบบพันธ์สายเชื้อ | 115
